Artificial Intelligence - هوش مصنوعی - نمايش پست تنها - آموزش و آشنایی با شبیه سازی فوتبال دو بعدی

**Astaraki** · ۰۴-۱۴-۱۳۸۹, ۰۲:۴۶ بعد از ظهر

البته برای آشنایی با تمام دستورات می توانید به دو فایل ضميمه مراجعه نمایید:

ابتدا یک terminal باز کنید ( که روش باز کردن آن قبلاً گفته شده است.) و یا وارد محیط متنی لینوکس شوید. دقت داشته باشید که ممکن است در بعضی از نسخه های جدید لینوکس ، محیط متنی اجرا نشود.

حال شما می توانید از دستورات زیر استفاده نمایید:
( توجه نمایید که همواره خط فرمان با $ یا # همراه است ، علامت # تنها برای کاربر root ظاهر می شود و علامت $ برای کاربران غیر از root ظاهر می شود. )

1. دستور cd : این دستور شما را از دایرکتوری جاری ( دایرکتوری یا پوشه ای که در آن قرار دارید ) به دایرکتوری مقصد که در جلوی این دستور تایپ می کنید می برد. به عنوان مثال:
کد:
$ cd /mnt/floppy
که شما را از دایرکتوری جاری که در آن هستید به دایرکتوری mnt/floppy/ منتقل می کند.
لازم است با این دایرکتوری ها هم آشنا شوید:
. : دایرکتوری جاری.
.. : دایرکتوری ماقبل. به عنوان مثال اگر پس از دستور فوق ، دستور .. cd را بزنید به دایرکتوری mnt/ منتقل می شوید. در ضمن در دایرکتوری ریشه این دستور همانند دستور . cd عمل می کند.
~ : دایرکتوری کاربر. برای کاربر root دایرکتوری کاربر root/ است.
/ : دایرکتوری ریشه.
مثال:
کد:
$ cd ~
$ cd ..
$ cd /
# cd .
2. دستور pwd : به شما نشان می دهد که در کدام دایرکتوری قرار دارید. برای مثال فرض کنید در دایرکتوری کاربر ali قرار دارید ، با زدن این دستور داریم:
کد:
$ pwd
/home/ali
3. دستور ls : لیست فایل ها و دایرکتوری های موجود در دایرکتوری جاری را به شما نشان می دهد. این دستور می تواند option هم داشته باشد. به مثال های زیر توجه کنید:
کد:
$ ls
$ ls -l
$ ls -a
$ ls -l -a
$ ls -la
در اولین خط ، این دستور تنها فایل ها و دایرکتوری های غیر مخفی را به صورت معمولی نشان می دهد.
در دومین خط ، این دستور فایل ها و دایرکتوری های غیر مخفی را به صورت لیست نشان می دهد.( علت این نحوه ی نمایش استفاده از l- در جلوی دستور است. به این جملات اضافی در جلوی دستور که معمولاً بعد از -- و یا - می آیند ، option می گویند. )
در سومین خط ، این دستور همه ی فایل ها و دایرکتوری ها را به صورت معمولی نشان می دهد.
دستور خط چهارم و پنجم یکی است و ترکیبی از دستور دوم و سوم است یعنی این دستورها همه ی فایل ها و دایرکتوری ها را به صورت لیست نشان می دهند. ( دقت کنید که می توان option های یک حرفی را که با - مشخص می شوند ، مانند بالا با هم ترکیب کرد. در ضمن توجه شود که گاهی ترتیب اِعمال option ها اهمیت دارد. )

حال که با option ها آشنا شدیم بهتر است یک option مهم که همه ی دستورات آن را دارند ، بیان کنم. h- و یا help-- ، که نحوه ی استفاده از آن دستور و همچنین option های آن دستور را معرفی می کند.

در اینجا از بیان دستورات cp ( برای کپی کردن ) ، mkdir ( برای ساخت یک دایرکتوری ) ، mv ( برای تغییر نام فایل و انتقال یک فایل یا دایرکتوری به دایرکتوری دیگر ) و rm ( برای پاک کردن فایل و دایرکتوری ) خودداری می کنم زیرا می توان آنها را به صورت گرافیکی انجام داد ولی اگر مایل به استفاده از آنها در محیط متنی هستید می توانید به فایل های فوق مراجعه نمایید.

4. دستور vi : در واقع این دستور با گرفتن آدرس یک فایل متنی در جلوی خودش ، آن فایل متنی را در محیط متنی باز می کند. به عنوان مثال:
کد:
$ vi /UvA-Base/src/PlayerTeams.cpp
که فایل PlayerTeams.cpp را باز می کند. لازم است با دستورات زیر در ویرایشگر متن vi آشنا شوید:
برای نوشتن در متن دکمه ی i یا دکمه ی insert را فشار دهید. برای خروج از حالت ویرایش دکمه ی Esc را فشار دهید.
در حالت غیر ویرایش می توانید از گزینه های زیر استفاده نمایید:
کد:
:q
از ویرایشگر خارج می شود. اگر تغییری در فایل داده اید و نمی خواهید فایل را ذخیره کنید ، کافی است علامت ! را به انتهای دستور فوق اضافه نمایید.
کد:
:w
تغییرات فایل را ذخیره می کند ، در صورتی که فایل ReadOnly باشد ، در بعضی از موارد با اضافه کردن علامت ! به آخر دستور فوق می توان فایل را با تغییرات ایجاد شده ذخیره کرد.
کد:
:x
تغییرات فایل را ذخیره می کند و فایل را می بندد.
کد:
/string
رشته ی مورد نظر را ( string ) در فایل جستجو می کند ، اگر تعداد تکرار آن در فایل بیش از یکی باشد ، می توان با زدن دکمه ی n ، موارد بعدی را یافت.

البته من پیشنهاد می کنم اگر از محیط گرافیکی استفاده می کنید ، به جای استفاده از ویرایشگر ساده ی vi از ویرایشگر gedit استفاده کنید ( با دستور gedit ). البته برای ویرایش و کار بر روی کد های مربوط به شبیه سازی فوتبال دو بعدی که در جلسه ی بعد کار بر روی آن را شروع خواهیم کرد ، من ویرایشگر NetBeans را معرفی می کنم.

5. دستور tar : ما اینجا از این دستور معمولاً به دو صورت زیر استفاده می کنیم:
کد:
$ tar -xvzf FileName.tar.gz
یا
کد:
$ tar -xvzf FileName.tgz
یا
کد:
$ tar -xvf FileName.tar
برای باز کردن یک فایل فشرده یا آرشیو شده.
و
کد:
$ tar -zcf FileName.tgz DirName
یا
کد:
$ tar -zcf FileName.tar.gz DirName
یا
کد:
$ tar -zcf FileName.tgz FileName
یا
کد:
$ tar -zcf FileName.tar.gz FileName
برای فشرده سازی یک دایرکتوری یا یک فایل.

6. دستور ++g : برای کامپایل کردن فایل های ++C ، البته در صورتی که gcc نصب باشد. اگر برنامه ی شما شامل چند فایل است ، باید نام همه ی آنها را با فاصله در جلوی این دستور بنویسید. پس از اجرای این دستور در صورتی که برنامه ی شما خطای کامپایل نداشته باشد ، فایل اجرایی a.out ساخته می شود. برای تغییر نام این فایل اجرای می توانید به صورت زیر عمل کنید:
کد:
$ g++ CPPandHeaderFilesName -o FileName.out
که یک فایل اجرایی به نام FileName.out می سازد.

7. دستور make : این دستور معمولاً برای نصب برنامه هایی که سورس آنها موجود است به کار می رود ، معمولاً باید قبل از این دستور ، دستور configure/. و بعد از آن make install را اجرا نمایید.

8. برای اجرای فایل های اجرایی و یا shell در لینوکس باید به کمک دایرکتوری جاری ( . ) آنرا اجرا نمایید ، به عنوان مثال اجرای فایل a.out :
کد:
$ ./a.out
فکر کنم تمام دستورات لازم رو بیان کردم ، برای کسب اطلاعات بیشتر می تونید به فایل های فوق مراجعه نمایید.
در ضمن باید بگم که دستورات مربوط به کار با شبکه نیز در این لیگ اهمیت دارد اما فعلاً از بیان آنها خودداری می کنیم زیرا فعلاً کار های مهم تری در پیش است.