با توجه به اینکه سیستم عامل لینوکس یکی از اصلی ترین موارد در بخش شبیه سازی مسابقات روبوکاپ به خصوص شبیه سازی فوتبال دو بعدی است ، لازم دیدم مختصری راجع به این سیستم عامل توضیح دهم و همچنین چند تا از دستورات پر کاربردش در ارتباط با این لیگ را بیان کنم.
این آموزش شامل دو بخش است ، یکی این بخش که تنها کلیاتی راجع به نصب و بالا آوردن لینوکس بیان می کنم و بعدی راجع به دستورات لینوکس در محیط متنی.
لینوکس در واقع سیستم عاملی بر پایه ی سیستم عامل یونیکس است. این سیستم عامل همانند سیستم عامل ویندوز می باشد البته با تفاوت های اساسی در پیکربندی شبکه ، امنیت شبکه ، سرعت اجرای برنامه ها ، تعداد نرم افزار ها و ...
از بیان تاریخچه ی این سیستم عامل و دیگر جزییات صرف نظر می کنم و تنها مطالب مهم را بیان می کنم. علاقه مندان می توانند کتاب مقدمه ای بر لینوکس را از اینجا دریافت و مطالعه نمایند.
ابتدا باید لینوکس را نصب نمایید ، برای این کار دو راه پیش رو دارید:
1- لینوکس را بر روی سیستم خود به صورت مستقیم نصب نمایید ( 1- نصب در کنار سیستم عامل دیگر ، 2- نصب سیستم عامل لینوکس به تنهایی بر روی یک سیستم )
2- یک نرم افزار شبیه ساز کامپیوتر یا Virtual Machine دریافت کنید ( که پیشنهاد من نرم افزار VMware Workstation است ) و بر روی آن لینوکس را نصب نمایید.
اگر از روش دوم استفاده می کنید که روش راحت تر و کم دردسرتری است ، تنها کافی است لینوکس مناسب خود را تهیه کنید ، راهنمای نصب آنرا با جستجو در اینترنت پیدا و مطالعه نمایید. ( البته مراحل نصب اکثر لینوکس ها مشابه است و فقط ظاهر تغییر می کند. ) تنها کافی است یک سیستم مجازی بسازید و به اندازه ی مورد نیاز مقدار فضای دیسک سخت و حافظه ی رَم را انتخاب نمایید. حال با اجرای این سیستم و گذاشتن سی دی یا دی وی دی لینوکس مربوطه داخل درایو، برنامه ی نصب لینوکس اجرا می شود و می توانید به کمک راهنمای نصب ، لینوکس را نصب نمایید.
البته نباید فراموش کرد که در این صورت سرعت در لینوکس شما برای اجرای نرم افزار شبیه ساز و باینری دو تیم قوی بسیار پایین است مگر اینکه کامپیوتر خیلی قوی داشته باشید.
اگر از روش اول استفاده می کنید در صورتی که بخواهید لینوکس تنها سیستم عامل شما باشد ( که کار بسیار قشنگی است ولی باید خیلی از عادت ها را فراموش کنید مثل اجرای فایل های exe و ... که البته ظاهراً این مشکلات هم رفع شده است ) همانند روش دوم عمل می کنید. اما دیگر اینجا به ساخت سیستم مجازی نیازی نیست ، تنها کافی است سی دی یا دی وی دی لینوکس مربوطه را داخل درایو قرار دهید تا سیستم با آن دیسک بوت شود و برنامه ی نصب اجرا گردد.
اما در صورتی که تمایل دارید لینوکس را در کنار سیستم عامل دیگری نصب نمایید ، تنها کافی است فضای لازم برای نصب لینوکس را خالی نمایید ، برای این کار به سیستم عامل دیگر خود بروید ، با نرم افزار مناسبی ( که من Partition Magic را پیشنهاد می کنم ) مقدار فضای لازم را خالی کنید به طوری که این قسمت از حافظه هیچ فرمتی نداشته باشد.
میزان فضای خالی لازم در سی دی نصب لینوکس و همچنین معمولاً در راهنمای نصب نوشته می شود.
پس از این کار وارد محیط نصب لینوکس شوید و در مرحله ی پارتیشن بندی گزینه ی "Use free space on selected drives and create default layout" را انتخاب نمایید. دقت داشته باشید در صورت وجود سیستم عامل دیگر تنظیمات مربوط به بوت هم برای شما ظاهر می شود که شما می توانید تعیین کنید که به صورت پیش فرض لینوکس بالا بیاید یا سیستم عامل دیگرتان.
در ضمن فراموش نکنید که همواره ابتدا سیستم عامل دیگر خود را نصب نمایید و بعد از آن لینوکس را مخصوصاً اگر سیستم عامل دیگر شما ویندوز است ، زیرا boot-loader ویندوز ، سیستم عامل لینوکس را نمی شناسد اما boot-loader لینوکس سیستم عامل های دیگر را می شناسد.
حال که نصب لینوکس به پایان رسید وارد سیستم عامل لینوکس می شویم ، سیستم عامل لینوکس شما در صورتی که با کارت گرافیک مشکلی نداشته باشد به صورت پیش فرض با حالت گرافیکی نصب و اجرا می شود ، در صورتی که تمایل دارید با محیط متنی کار کنید کافی است که با فشار دکمه های Alt+Ctrl و یکی از دکمه های F1 تا F6 وارد یکی از 6 محیط متنی لینوکس شوید.( و برای بازگشت به محیط گرافیکی Alt+F7 را فشار دهید. ) در ضمن می توانید در محیط گرافیکی پس از ورود به محیط کاربری خود ، با باز نمودن یک terminal از محیط متنی استفاده نمایید.
هنگامی که شما یک کاربر در لینوکس تعریف می کنید ، یک دایرکتوری یا فولدر یا پوشه در دایرکتوری home/ یا نام همان کاربر ایجاد می شود و از آن پس چه در محیط گرافیکی و چه در محیط متنی وارد محیط کاربری ، این کاربر شوید، مستقیماً در دایرکتوری مربوط به خودش قرار میگیرید ( البته بیان اینکه در محیط گرافیکی نیز در همین پوشه هستیم کمی پیچیده به نظر می رسد. ) به عنوان مثال اگر وارد محیط کاربری ، کاربر Ali شوید ، مستقیماً در دایرکتوری home/Ali/ قرار می گیرید.
حال لازم است کمی راجع به قرار گیری فایل ها در سیستم عامل لینوکس صحبت کنم ، بر عکس ویندوز که شما می توانید چند درایو داشته باشد ، در لینوکس آدرس ها به صورت درختی است یعنی یک دایرکتوری به نام ریشه وجود دارد که همه ی دایرکتوری ها و زیر دایرکتوری ها در آن قرار دارند. برای دسترسی به دایرکتوری ریشه کافی است از دستور / cd استفاده کنید.
در این دایرکتوری ، معمولاً دایرکتوری های زیر موجود هستند:
boot/ : شامل فرامین و فایل های مورد نیاز برای boot شدن است.
bin/ : شامل برنامه هایی است که از طریق terminal یا محیط متنی قابل اجرا هستند.
dev/ : شامل تمام فایل های مربوط به سخت افزار سیستم.
home/ : شامل تمام فهرست های خانگی ( دایرکتوری های کاربران ) به جز کاربر root
etc/ : شامل کل فایل های مربوط به پیکربندی سرویس های مختلف ، مدیریت کاربران و گروه ها است.
mnt/ و یا media/ : محلی است که می توان مثلاً CD ، فلاپی و Flash Memory و ... را روی آن سوار کرد.
lib/ : حاوی فایل های مورد نیاز هسته ی سیستم عامل و برنامه های کاربردی آن.
root/ : فهرست یا دایرکتوری خانگی کاربر root
sbin/ : حاوی فرامین مربوط به مدیریت سیستم.
temp/ : نگهداری فایل های موقتی.
var/ : حاوی فایل هایی برای ثبت وقایع سیستمی
proc/ : شامل تمام پروسه های در حال اجرا و مرتبط با هسته ی سیستم عامل.
البته ما بیشتر با دو دایرکتوری home/ و root/ سر و کار داریم.
دقت داشته باشید که می توان برای هر کدام از این دایرکتوری ها یک پارتیشن جدا تعریف کرد اما نحوه دسترسی به آنها از طریق همین فهرست یا دایرکتوری ریشه ( / ) است.
و نکته ی پایانی این جلسه در مورد کاربر root:
کاربر root اجازه ی هر تغییری را در سیستم عامل دارد ( بالاترین سطح دسترسی را دارد ) برای همین پیشنهاد می کنم به جز در مواقع ضروری وارد محیط کاربری ، کاربر root نشوید
|