بهينه سازي مدارهاي منطقي تركيبي در سطح گيت با استفاده از الگوريتم ژنتيك
از پارامترهاي مهم در طراحي مدارهاي منطقي تركيبي كاهش تعداد گيت و همچنين تعداد ترانزيستورهاي بكاررفته در ساخت مدار مي باشد. سخت افزار قابل تكامل (ehw) تكنيكي جهت طراحي اتوماتيك مدارها معرفي مي نمايد كه در آن پيكربندي مدار با استفاده از الگوريتمهاي تكاملي انجام مي شود . در اين مقاله ابتدا اشاره اي به تكنيكهاي طراحي اتوماتيك مدارها مي نماييم، سپس روشي جديد براي كمينه كردن تعداد گيتها با استفاده از الگوريتم ژنتيك پيشنهاد مي نماييم. ما از گيتهاي xor و not، nor ,nand براي ساخت توابع منطقي استفاده مي كنيم كه نسبت به گيتهاي not و or ،and از تعداد كمتري ترانزيستور در ساختار آنها استفاده مي شود. در نهايت نتايج اين روش با روشهاي ديگر مقايسه شده است و ملاحظه مي شود كه با اين روش همراه با كاهش تعداد گيتها، تعداد ترانزيستور بكار رفته در ساخت يك تابع نيز كاهش قابل ملاحظه اي مي يابد
|