ارزيابي عملكرد الگوريتم توسعه يافته جفت گيري زنبورهاي عسل در بهره برداري بهينه از سيستم هاي مخزني
خلاصه مقاله:
افزايش نياز روزافزون به آب با كميت و كيفيت مطلوب مهندسين و برنامه ريزان را وادار به تفكر و ارايه طرحهاي پيشرفته براي بهره برداري بهينه از سيستمهاي منابع آب نموده است . روشهاي بهينه سازي فراكاوشي از قبيل الگوريتم بهينه يابي جفت گيري زنبورهاي عسل كه در اين مقاله مورد بررسي قرار گرفته است، از روشهاي نوين مورد بحث در دهه هاي اخير بوده اند . در اين تحقيق پس از توسعه الگوريتم hbmo كه توسط محققان قبلي ارايه شده است، حل مساله بهينه سازي بهره برداري از سيستم تك مخزني سد دز با استفاده از الگوريتم توسعه يافته مذكور مورد بررسي قرار گرفته است . در ادامه نيز به منظور بررسي صحت جوابهاي حاصله، مدل الگوريتم ژنتيك مناسب تهيه شده و در حل مساله فوق، با مدل توسعه يافته hbmo مقايسه شده است . نتايج بدست آمده حاكي از اين مطلب است كه مدل توسعه يافته جفت گيري زنبورهاي عسل از كيفيت لازم به منظور استفاده در حل مسايل بهره برداري از مخازن برخوردار بوده و همگرايي مشابه آن با مدل ga مصداقي بر توجيه پذيري جوابهاي حاصل از الگوريتم حاضر مي باشد . همچنين مي توان نتيجه گرفت الگوريتم حاضر از پتانسيل مناسبي براي استفاده در حل مسايل پيچيده بهره برداري از سيستم هاي مخزني برخوردار است .
كلمات كليدي:
بهينه سازي، بهره برداري از مخازن، الگوريتم هاي فراكاوشي