سلام به دوستای خوب و عزیزم. خوشحالم که بحث مقاله رو پیش کشیدید.
در قوانین کلی دانشگاهها دانشجویانی که بتونند مقاله ای ارائه بدند به کنفرانس های داخلی تا سقف 200 هزار تومن، داده می شه . اون هم به شرط ارائه فیش واریزی به حساب کنفرانس، بلیط رفت و برگشت، هزینه اقامت و ... البته از سقف دویست هزار تومن نباید بیشتر بشه. خب؟ حالا برای دانشجویان ارشد تا چهارصد تومن و برای دانشجویان دکترا سقف نامحدود داره. خب؟ نخندین بذارید بقیه اش رو بگم.
من خرداد امسال برای اولین بار در ترم آخر کارشناسی ، دو تا مقاله در حوزه الگوریتم ژنتیک و شبکه های عصبی در کنفرانس dea یا همون تحلیل پوششی داده ها ، داشتم. که به صورت پوستر پذیرفته شد. حتما می دونید که مقالات یا به صورت پوستر پذیرفته می شه یا به صورت ارائه. اگر کلی باشه ، و فاقد ابهام، می شه پوستر، و اگر ابهامی داشته باشه یا خیلی تخصصی باشه ، باید ارائه بدید. خب؟؟
حالا بقیه اش:
این قانون وزارت علومه برای پرداخت.
اما اینکه دانشگاه ها چه کاری می کنند دیگه بستگی به خودشون داره. دانشگاه عزیز من، یک داغی این ترم آخری به دل من گذاشت که نگو و نپرس. اول اینکه استاد ها گفتند بیخود می خوای مقاله بدی . دانشجوی کارشناسی رو چه به این کارها؟؟؟ ( خداییش حوصله همکاری و راهنمایی نداشتند.) حالا من رشته ام ریاضی کاربردی در مقطع کارشناسی بود. فکر کنید که در حد زیر صفر بودم در این دو حیطه ای که گفتم ( ژنتیک و عصبی)
اما نشستم خوب خوندم و مقاله نوشتم . مثلا روش های کد گذاری الگوریتم رو بررسی کردم.
دانشگاه گفت بفرما اینم بخشنامه. شما برو کنفرانس. ما وقتی برگشتی هزینه هات رو می دیم.
رفتم. وقتی برگشتم گفتند ای بابا ببخشید ما اشتباهی این رو به شما گفتیم . این بخشنامه مال ارشد هاست. نه کارشناسی. و من گفتم وزارت علوم بخشنامه ارشد ها رو می ده به دانشگاهی که صرفا کارشناسی داره؟؟؟؟
گفتند نه اگه isi بدید کمک می کنیم!
گفتم بررسی کنید از بد تاسیس این دانشگاه ، دانشجویی کنفرانس داخلی مقاله داده؟ اگه isi داشته باشه که دیگه نمیاد این ناکجا آباد درس بخونه. می ره mit!!!
هیچی دیگه . دست خالی برگشتیم ! جالبه که در کنفرانس همه بالای اسمشون اسم یه دکتر خفن رو یدک می کشیدن. و به واسطه اعتبار اون دکتر ، اکسپت یا پذیرش مقاله رو بدست آورده بودند.
و من با همه ی ناکامی ها افتخار می کردم به اینکه در دوره ی کارشناسی ، دو تا مقاله دادم ، و اسم هیچکس زیر یا بالای اسمم نبود.
حالا می خواب برای کنفرانس 1 و 2 بهمن امسال دانشگاه خواجه نصیر طوسی، کنفرانس بین المللی مهندسی صنایع ، بازم دو تا مقاله توپ بدم.
نمی دونم که دانشگاه پیام نور واحد بابل( که الان درش جبر قبول شدم) ساپورت می کنه یا می خواد بازی در بیاره. شاید بهتر باشه یه سر برم بابلسر و با استادایی که یکی شون می ارزند به نخبه های مغرور دانشگاه کارشناسیم، مشورت کنم و باهاشون مقاله بدم. البته اگر شما حاضرید به همکاری : بسم الله ....
خدا که هست . دیگه دکتر تر از خدا کسی رو سراغ دارید؟ کمک می کنه.