بهينه سازي اندازة سازه هاي خرپايي با استفاده از روش EAS
امروزه سازه هاي خرپايي با توجه به كاربردهاي گوناگون آن بيش از پيش اهميت پيدا كرد ه اند. شايد علت استفاده فراوان از اين نوع سازه ها را بتوان در مقرون به صرفه بودن، راحتي اجرا، عدم نياز به تخصصي ويژه براي اجرا و نياز امروز بشر به سازه هايي با دهانه هاي بزرگ بدون ستون مركزي را نام برد. از طرفي تحقيقات زيادي در مورد انواع مختلف روشهاي بهينه سازي اندازه خرپاها معرفي شده اند؛ آقاي Dorigo يك روش جديد بهينه سازي به نام Ant Colony Optimization را در سال ١٩٩١ پايه ريزي كرد. در اين مقاله سعي شده است تا خرپاها را با الگوريتم EAS يكي از روشهاي ACO مي باشد، بهينه نماييم. مقايسه اي بين نتايج حاصل از طراحي خرپا با اين روش و طراحي با استفاده از الگوريتم ژنتيكي و روشهاي بهينه سازي كلاسيك و همچنين روش ACS ) يكي ديگر از روشهاي (ACO آورده شده است. در پايان نشان داده شده است كه اين روش نسبت به روشهاي ديگر عملكرد بهتري دارد.
|