مروری بر روشهای براساس ظاهر در نمايش و تشخيص اشيای سه بعدی
کار اصلی يک سيستم تشخيص، شناسايي انواع اشيای موجود در يک تصوير مي باشد . عملکرد سيستم تشخيص و دسته بندی اشيا به چگونگی نمايش شی در آن بستگی دارد . هرچه نمايش شي در اين سيستم دقيق تر و براساس اطلاعات و ويژگي هاي کاملتري باشد، آن سيستم قدرت تشخيص بيشتري نيز خواهد داشت . در اين مقاله، روشهای گوناگون تشخيص اشيای سه بعدی مورد بررسی قرار می گيرد. پس از مرور روشهای نمايش و تشخيص اشيا ی سه بعدی به معرفی روش جديد ی به نام sift 1 می پردازيم که براساس دسته خاصي از ويژگي هاي تصوير کار می کند . اين ويژگيها نسبت به تغيير مقياس، انتقال و چرخش تصوير و همچنين تا حدودي نيز نسبت به تغييرات نور و تغييرات سه بعدي هندسي، ثابت مي باشند. در کاری که در اين مقاله انجام شده است، يک تصوير نمونه و تصاوير تغيير شکل داده شده ی آن به همراه نقاط ويژگي مربوط به آنها مورد بررسی قرار گرفته است و نشان داده شده است که بيشتر از 90% از نقاط ويژگي تصاوير تغيير شکل داده شده با نقاط ويژگی تصوير اصلی همپوشانی دارد که نشان از توانايي بالای اين روش در نمايش اشيا و در نتيجه تشخيص آنها دارد. شبيه سازی مورد نظر در محيط matlab انجام شده است.