شناسايي حالت چهره با استفاده از پايگاه دادة مكاني-زماني itmi و qim
در اين مقاله دو روش جديد پشته سازيِ مكاني- زماني روي تصاوير ويديويي ارائه شده و از آن براي شناسايي حالت چهره استفاده مي شود. اين روشها نوعي پايگاه دادة مكاني-زماني محسوب مي شوند كه اطلاعات زماني و مكانيِ نقاط متحركِ صحنه، روي يك كليشه ذخيره مي شود. روش اولِ پشته سازي، شاملِ زمان رخدادِ هر نقطة متحرك است. در اين روش، زمانهاي رخدادِ هر حركت ذخيره شده و نتيجة نهايي به تعداد تصاوير دنباله، نرماليزه ميشود. از اين پايگاهِ دادة جديد كه شامل اطلاعات مكان و زمان رخدادِ هر حركت است ويژگيهايِ هندسي استخراج مي شود. در روش دوم تكرار رخدادهايِ حركت در هر ناحيه از تصوير بدست مي آيد. در اين روش، تصاوير دريافتي به 30 ناحيه چندي سازي (كوانتيزه) ميشوند و يك بردار ويژگي 30 تايي نتيجة مجموعة فريمهاي دريافتي است. با ويژگيهايِ استخراج شده از اين دو پايگاهِ داده مبتني بر پشته سازي فريمها و يك شبكة عصبي روي مجموعة 150 تايي از حالات چهرة پايگاه دادة كوهن-كاناد، نرخ شناسايي 80 % بدست ميآيد. سهولت استخراج ويژگيهاي پيشنهادي نسبت به ويژگيهاي مورد استفاده در روشهاي موجود، آنرا براي کاربردهاي بلادرنگ مناسب مي سازد.