استفاده از الگوريتم ژنتيک در حل مسأله تطبيق غيردقيق زيرگراف به منظور استفاده در تشخيص شی
تشخيص شیء مبتنی بر گراف، يکی از روشهای مقاوم و موثر در تشخيص شیء و بينايی ماشين محسوب می شود. در اين مقاله، به مطالعه و تجزيه و تحليل حل مسأله تطبيق غيردقيق زيرگراف که در تشخيص شیء مبتنی بر گراف کاربرد اساسی دارد پرداخته می شود. بدين منظور مسأله تطبيق غيردقيق زيرگراف بصورت يک مسأله بهينه سازی فرمولبندی شده و سپس جهت حل آن، الگوريتم ژنتيک پيشنهاد می گردد. کدينگ، عملگرهای برش و جهش متناسب با مسأله، طراحی و پيادهسازی می شود. در طراحی عملگرهای ويژه، از تکنيکهای ابتکاری جهت افزايش راندمان الگوريتم بهره- برداری می شود. شبيهسازی و مقايسه نتايج با نتايج بدست آمده از روش متعارف نيلسون، نشان می دهد که با افزايش تعداد گرهها در مسأله تشخيص شیء، روش الگوريتم ژنتيک از کارايی محاسباتی بهتری برخوردار است.