تصمیم گیری گروهی فازی، محاسبه وزن نسبی تصمیم گیران؛ مطالعه موردی انتخاب دانشجویان دکترا
کلمات کلیدی مقاله :
تصمیم گیری گروهی فازی، وزن نسبي تصميم گيران، عملگر تجمیعی hwa، انتخاب دانشجویان دکترا.
چکیده مقاله :
در يك محيط واقعي تصميم گيري گروهي، تصميم گيران از دانش، مهارت و تجربيات متفاوتي برخوردارند و بسيار نادر است كه در يك فرآيند تصميم گيري، دو تصميم گير از مهارت، تجربه و دانش يكسان (وزن يكسان) برخوردار باشند. در بسياري از مسائل تصميم گيري گروهي، اين اختلاف دانش و تجربه تصميم گيران (وزن و اهميت نسبي تصميم گيران) را در فرآيند تصميم گيري در نظر نمي گيرند و براي كليه تصميم گيران وزن واهميت يكساني قائل مي شوند. كاملا واضح است كه در يك محيط واقعي، اين مساله يك امر انتزاعي و غير منطقي بوده و باعث ايجاد خطا و عدم قطعيت در جواب نهائي مي گردد. در اين مقاله، ضمن ارائه يك روش جديد براي محاسبه وزن و اهميت نسبي تصميم گيران، كاربرد و تاثير اين روش در رتبه بندي نهائي گزينه ها در انتخاب دانشجويان مقطع دكترا بررسي شده است. ويژگي بارز اين روش اين است كه در اين روش وزن نسبي تصميم گيران، با استفاده همزمان از ارزيابي تصميم گيران نسبت به يكديگر و ارزيابي ذهني مدير گروه در مورد اهميت نسبي تصميم گيران محاسبه مي گردد. علاوه براين، بااستفاده از اين روش و درنظر گرفتن وزن نسبي تصميم گيران، مساله تصميم گيري به واقعيت نزديكتر شده و گزينه نهايي با دقت بيشتري انتخاب مي گردد. همچنين، كاربرد و كارائي اين روش در عملگر ميانگين گيري وزين مركب (hwa) مورد بررسي قرار مي گيرد.
|