نقل قول:
نوشته اصلي بوسيله dr_bijan
با سلام مجدد بعد از وقفه ای بسیار طولانی
دوستان قبلا به علت عدم حمایت دانشگاه، پروژه موقتا تعطیل شد! که بعد از دو سال پیگیری، مجددا پروژه فعال شده. و این دفعه بسیار جدی تر، در یک تیم بزرگتر، و با کمک اساتید برجسته دانشگاه علوم پزشکی تهران و حمایت یکی از بیمارستاهای برجسته دانشگاه.
لذا از دوستانی که تمایل به همکاری کنند، به صورت همکاری در مقاله (حداقل مدرک کارشناسی ارشد) و یا دوستانی که به عنوان کارشناس، مشاور و یا تحلیل گر تمایل به همکاری دارند، دعوت میکنم که با من تماس بگیرند.
دوستان ترجیحا تجربه عملی در این زمینه ها داشته باشند:
طراحی الگوریتم (خصوصا الگوریتم های جستجو)
شبکه عصبی
سیستم های فازی
سیستم های خبره و موتور تفسیر
موفق باشید
|
به نام خدا
مطالبی که در پست های قدیمی نوشتید حکایت از آن دارد که شما در حال اجرای یک اتوماسیون پزشکی هستید و نه بیشتر! اگر چه ممکن است اهداف آینده شما شامل توانمندی های هوش مصنوعی بشود ولی مطابق اهداف کنونی که در پست های قدیمی نوشتید کار شما بیشتر از همان اتوماسیونی که عرض کردم نیست.
آنچه شما برای این مرحله نیاز دارید
1- تعدادی لیسانس نرم افزار برای کدنویسی
2- تعدادی سخت افزار وارداتی مثل همان تبلت که فرمودید
اما توانایی های هوش مصنوعی
با مثلا سیستم های خبره می توان پزشک را از سیستم حذف کرد که فکر نمی کنم هدف شما باشد. بعبارتی عنوان سیستم خبره روی آن هست یعنی سیستم های هوشمند این توانایی را دارند که بسادگی دانش صدها بلکه هزاران متخصص را نگهداری و به موقع استفاده شود. در آخرین همکاریم با گروه دامپزشکی (که در استفاده از سیستم های مصنوعی ضریب آسودگی بهتری از امور پزشکی دارد) ما کلا دامپزشک رو از سر زدن به دامداری حذف کردیم و در بازه زمانی 12 ساعته یک دامپزشک فقط خروجی ها و گزارش ها را از سیدنی چک می کند. این پروژه با حدود 1 میلیون دلار هزینه الان در نیوزلند فعال است.
با سیستم های یادگیری می توان، ضریب اطمینان را افزایش داد که دستیار پزشک باشد تا اگر دچار اشتباه سهوی شد فیدبک دهد.
با سیستم های واقعیت مجازی، علاوه بر طراحی سیستم های آموزشی بسیار دقیق و صرفه جویی در هزینه هایی مثل تشریح، شما می توانید هر عملیات را چندین و چند بار انجام دهید
با سیستم های ماینینگ، می توانید تخمین های مطلوبی از آینده بیمار و نمونه های مشابه داشته باشید چیزی که اغلب پزشک ها در ایران پس از به اصطلاح 20 سال تجربه به آن می رسند.
با سیستم های مبتنی بر سری های زمانی، می توان پیش بینی از وضعیت بهبود یا عدم بهبود بیماری داشت
با سیتم های مبتنی بر بینایی کامپیوتر، شما می توانید بجای دو تا چشم تعداد زیادی چشم دقیق داشته باشید و مثلا اگر قصد برداشتن یک تومور را دارید آن را از زوایای مختلف مورد ارزیابی قرار دهید
سیستم های الکتروکامپیوتری نظیر CT, MRI و سونو که دیگه فکر می کنم نیاز به توضیح ندارند و شما می دانید بدون هیچگونه عمل باز، تمام اطلاعات لازم را برایتان اسکن و پس از بهبود تصویر، حتی آن را می تواند بصورت تصویر رنگی به شما گزارش کند.
مثلا در یک پروژه دیگر با استفاده از پردازش تصویر، دستگاهی برای کنترل و بهبود دیابت ایجاد کردیم.
اینها فقط چند نمونه بودند که من از نزدیک با آنها تعامل داشتم و مسلما بینهایت کاربرد دیگر هم وجود دارد.
اینکه چرا تاکنون این کارها در ایران انجام نشده! باید عرض کنم موارد بسیار پیشرفته ای در مراکز تحقیقاتی و پزشکی خصوصا در اروپا وجود دارد که در حال حاضر فعال هستند (پارالل با بخش کلاسیک) ولی در ایران نیاز به مدیریت دانش است یعنی اگر شما بتوانید کمی فضا را برای همکارانتان خصوصا مدیران شفاف کنید آنوقت نتایج باارزشی از تلفیق هوش مصنوعی با پزشکی عاید مردم عزیز کشورمان خواهد شد. هوش مصنوعی ابزاری است که هر کس و هر حرفه ای به آن مجهز شود خیال خود را راحتر و کیفیت کار خود را افزایش داده است.
با همه این احوال، براتون آرزوی موفقیت می کنم زیرا معتقدم هر کاری در حوزه بهداشت در ایران انجام شود کم است زیرا شان مردم ما بسیار والاتر از برخوردهای جاری است.
اگر دوست داشتید نمونه کارهای همکاران من رو
در بخش پزشکی ببینید
سربلند باشید