نوشته اصلي بوسيله mahdiii

من دانشجوی ارشد هوش هستم. موضوع پروژه من در مورد پردازش تصویر هستش. استخراج ویژگی های محلی از تصاویر دو بعدی و سه بعدی. این موضوع رو خیلی دوست دارم. اگه یه سرچی بزنین تو ieee , نشریات دیگر موضوع فراوون هستش. پردازش تصویر یکی از پرکاربردترین زمینه های هوش مصنوعی هستش. تو ایرانم جای کار زیاد داره. به نظر من برای انتخاب موضوع سمینار اصلا نباید توجهی به پول و میزان درآمد در آینده کرد. کسی که داره ارشد و دکترا می خونه هدف اصلیش پیشبرد علم باید باشه نه میزان درآمد و این جور چیزا. البته مقوله پول مقوله مهمی است اما ... . تمام زمینه های هوش مصنوعی به اندازه کافی کاربردی هستن. ببین علاقت به چیه. همون رو دنبال کن و نگران آیندش نباش. پردازش صوت و گفتارم هم کاربردیه و هم موضوع جذاب و جالبیه اما به اندازه پردازش تصویر تو ایران جا نیفتاده. از کاربردهای پردازش تصویر می تونم به کنترل ترافیک، تعیین درجه کیفیت غذاها و محصولات، اندازه گیری استریو، اندازه گیری سرعت و شتاب اشیاء متحرک، ردیابی اشیاء، تصحیح و بهبود تصاویر دارای خرابی و نویز، تشخیص و شناسایی هویت انسان با استفاده از رنگ مردمک چشم یا چهره و یا اثر انگشت و ...، تعیین حالات چهره انسان مثلا خواب آلودگی در هنگام رانندگی، جهت یابی و هدایت روباتها، تعیین مرض هایی مانند تومور و سرطان یا مرض هایی بر روی شبکیه چشم و غیره و غیره که اگه من بخوام کاربردهای پردازش تصویرو بنویسم فکر کنم 10، 20 صفحه ای با نوشتن فقط عنوانش بشه. فقط یه نکته بگم که تمام کاربردهایی که گفتم سعی می کنن تصاویری رو به عنوان ورودی بگیرن و با پردازش اونها با الگوریتمهای خاص و مشخص خروجی موردنظر رو تولید کنند. هدف اصلی پردازش تصویر، خودکار کردن بسیاری از کارهاست که به آنها اشاره شد.