کد رایگان الگوریتم رقابت استعماری
اغلب روش‌هاي بهينه‌سازي عام مطرح شده همانند الگوریتم ژنتیک، شبيه‌سازي کامپيوتري فرايند‌هاي طبيعي هستند. شايد يک دليل براي اين کار، ملموس بودن و سادگي فرموله کردن و درک تکامل اين فرايند‌ها است. در نقطه مقابل، در ارائه‌ي الگويتم‌هاي بهينه‌سازي، علي‌رغم توجه به تکامل زيستي انسان و ساير موجودات (الگوريتم‌هاي ژنتيک و ...)، به تکامل اجتماعي وتاريخي او به عنوان پيچيده‌ترين و موفق‌ترين حالت تکامل، توجه چنداني نشده است. الگوريتم جديد معرفي شده، الگوریتم رقابت استعماری، با الهام‌گيري از يک فرايند اجتماعي سياسي، نسبت به روش‌هاي مطرح شده داراي توانايي بالايي بوده و تا حد بسيار زيادي نيز، سريع مي‌باشد.
الگوريتم رقابت استعماری، همانند ساير روش‌هاي بهينه‌سازي تکاملي، با تعدادي جمعيت اوليه شروع مي‌شود. در اين الگوريتم، هر عنصر جمعيت، يک کشور ناميده مي‌شود. کشور‌ها به دو دسته مستعمره و استعمارگر تقسيم مي‌شوند. هر استعمارگر، بسته به قدرت خود، تعدادي از کشورهاي مستعمره را به سلطه خود درآورده و آن‌ها را کنترل مي‌کند. سياست جذب و رقابت استعماري، هسته اصلي اين الگوريتم را تشکيل مي‌دهند. مطابق سياست جذب که به صورت تاريخي، توسط کشورهاي استعمارگري همچون فرانسه و انگليس، در مستعمراتشان اعمال مي‌شد، کشورهاي استعمارگر با استفاده از روش‌هايي همچون احداث مدارس به زبان خود، سعي در از خود بي خود کردن کشور مستعمره، با از ميان بردن زبان کشور مستعمره و فرهنگ و رسوم آن داشتند. در ارائه اين الگوريتم، اين سياست با حرکت دادن مستعمرات يک امپراطوري، مطابق يک رابطه خاص صورت مي‌پذيرد.
منبع