كاربرد شبكه‌هاي عصبي دوسويه در تشخيص گفتار
كاربرد شبكه‌هاي عصبي دوسويه در تشخيص گفتار
خلاصه مقاله:
يكي از رو شهاي متداول در بازشناسي گفتار استفاده از شبكه هاي عصبي است. معمولاً از شبكه هاي عصبي جلوسوي چندلايه براي اين منظور استفاده مي شود. در اين تحقيق براي بازشناسي گفتار، در سطح آوا، با الهام گرفتن از شواهد زيستي موجود در سيستم عصبي انسان، ساختاري دو سويه به كمك شبكه هاي عصبي ارائه شده است. مقايسه نتايج اين روش با نتايج شبكه جلوسو نشان دهنده تأثير استفاده از شبكه هاي دوسويه در تعليم دادگان آوايي است. از آنجايي كه بازشناسي گفتار در محيط هاي نويزي از مسائل مطرح در حوزه پردازش گفتار است، در اين تحقيق كارايي شبكه هاي دوسويه براي اين منظور نيز بررسي شده است. نتايج نشان مي دهد كه استفاده از شبكه هاي دوسويه راه حل مناسبي براي غلبه بر نويز است. در واقع اين تأثير ناشي از تشكيل و ظهور جاذبها در شبكه دوسويه است كه در مراحل تعليم به شبكه آموزش داده مي شوند و در تعامل شبكه جلوسو با شبكه معكوس نمود عيني پيدا مي كنند. همچنين در اين تحقيق مشاهده شده است كه جاذب هاي ناخواسته در شبكه دوسويه شكل نمي گيرند. لذا اين روش، ايجاد جاذب هاي مناسبتري را نسبت به ديگر شبكه هاي بازگشتي نظير شبكه هاپفيلد در اختيار قرار مي دهد.
كلمات كليدي:
شبكه عصبي جلوسو و بازگشتي، شبكه عصبي دوسويه ، بازشناسي آوا، نويز، جاذب
|