ارائه يک معماری بهينه برای الگوريتم های تقليدی
خلاصه مقاله:
الگوريتم هاي تقليدي به عنوان يك استراتژي تركيب، از جمله متدهاي هوشمند بهينه سازي در فرايند حل مسأله مي باشند . كارايي اين الگوريتم ها به ساختار و ماهيت عملگر تقليد مورد استفاده در آن
وابسته مي باشد. در اين مقاله تاثير به كارگيري انواع مختلف عملگرهاي تقليد در كارايي و زمان اجراي الگوريتم هاي ژنتيك تقليدي مورد بررسي قرار گرفته و ساختاري بهينه براي يك عملگر تقليد رائه شده است. در عملگر پيشنهادي با جلوگيري از تكرار هاي اضافي و همچنين كاهش تدريجي نرخ تقليد، زمان لازم براي اجراي الگوريتم به صورت چشم گيري كاهش مي يابد . براي اعتبار سنجي راه كار پيشنهادي شبيه سازي هايي صورت گرفته است. نتايج حاصل از اين شبيه سازي ها نشان مي دهد كه استفاده از عملگر تقليد پيشنهادي سبب مي گردد تا الگوريتم پاسخ هاي به مراتب مطلوب تري را نسبت به ساير معماري هاي متداول الگوريت مهاي تقليدي نتيجه دهند.
کلمات کلیدی:
الگوريتم های تقليدی، عملگر تقليد،
الگوريتم های ژنتيک، بهينه سازی هوشمند، جستجوی محلی، تپه نوردی